Минь л энэ сар цаг хугацаа хурууны завсараар элс урсах шиг шажигнатал хиншуу ханхлуулаад л алга болж огохиймаа. Уг нь гоё гоё юмнууд болоод байгаа байхгуй юу. Тийм нэг хэвийн биш амьдралаар амьдраад байгаа юм биш юм байгаан. Гэтэл л нээрээ амжихгуй сэгсэлзсээр байтал энэ болохийн.
Мид терм дуусч миний зоо хэсэг амраад. Груупээсээ нэг найзтай болсон. Турк бусгуй. Манай ногоо турк бусгуйтэй бас адилхан. Хоюулаа шархуунуудээ дагуулаад мидтерм дууслаа гээд манай шархуу ирж таараад гарч жаал суугаад. Гэтэл тэдний шархуу нь уэлсийн инглиш байж тэр хоёр нутаг усаа ярьж бид хоёр наана нохруудээ ярьж жаал зугаацав.
Авэнжэрсээ узэж сэтгэлээ амрааж жаал харууслын нулимс унагаав. Ажлаа солимоор адын бодол бас хааяа цухалзаад болох биш. Нээх гоё хотод оофисд ажилламаар л оглоо хар эрт босож шоно долоор тардагаас залхуураад байх Шиг. Гэтэл оор юу хийх вэ гэхээр бас ч амархан хувирах мэргэжил биш тул тэгээд л сэгсигээл явж л байна.
Хааяа бас Монголдоо очиж амьдармаар ч юм шиг санагдах болсон. Утаатай ч гэсэн улаанбаатартаа гэж бодогдсон шуу тэр орой. Гэхдээ нээх санаанаас хэтрэхгуй байна оо. Тэгж явтал болно доо тиймээ. Шархуугийн ажлаас л Монголд ажил авбал чи явахуу гэж асууснаас уудсэн хэрэг.
Нэг тиймэрдуу.
No comments:
Post a Comment