Мэргэн бууч

 Болохыг шахаж байнаа хэхэ. Угаасаа жаахан хообийтой байсийн, тэгээл нум сумаар хаа нэг аргалаад л яг ч нэг улаан хообийчон болчоогүй гүйгээд л байсийн. Нум сумаар харваж тоглох дуртай, шархүү бас дуртай жаахан хообийны хоёр байсийн. Гэтэл энд ажилд орсноос хойш л эндхийн хоёр залуу гар бууны клубт явдаг тэгж уралдаад ингэж хожигдоод гээд халти хөлт сонсож явж байгаад хэдэн долоо хоногийн өмнө гэнэт шийдээд очиж үзье ээ гэж гуйсан байхгүй юу. 

Тэгээд шархүү бид хоёр очиж гар буугаар буудаж үзлээ тэгээд тэрнээс хойш 4дөх удаагаа өчигдөр очоод ирлээ. Овоо буудаж сураад, бас дурлаад байгааа. Гэхдээ галт зэвсэг болохоор ухаангүй дурлаад галзуурах нь хайшаа юм, бас зөв сураад спорт маягаар хичээллээд явбал гэж бодогдоод их баяртай байнаа энэ хообииндоо хэхэ. Даанч очиж ээлжээ хүлээж, заалгаж сонсож суралцсаар байтал хагас өдөр шурт хийгээд алга болдог учраас сүүлийн хэдэн вйикэндээр орой үдэш сууж хичээлээ хийх шаардлага гараад байгаа нь тиймхэн. 

Янз бүрийн хүмүүс ббайна тэр клубт, үеийн, ахмад, бүр жаахан хүүхэд 13-14тэй л байх, хар, шар ази бүр орос ах гуай өчдөр явжээдэг шүү.  Нэг тиймэрхүү. Би бол бай л буудна, өөрөө бол буу зэвсэг эзэмшихгүй, ер нь дургүй талдаа зөвхөн спорт гэдгээр нь л хөөнө гэж бодож байгаа. Тэрнээс манай энэ хавийнхан чинь эр эмгүй анд яваад л, галуу нугас буудаад л жигтэйхэн шүү дээ. Duck season гээд бүр тусдаа, 5 сараас эхлээд под под гээд буудаад сонсогддог юм. Тэгээд ажил дээр ийм мах байна, тийм мах байна гээд хаяяа аваад ирсэн байдаг. 

Дэлхийн гар бууны буудлагын аварга гээд нэг хүнтэй танилцаж нэг удаа хичээлд нь суусан, нэлээн дээхэн болж байсан байх  гүүглэдэж этэр хараагүй л байна. Тэр хүнээс их юм сурч авсан гээд явж өгөхнээ. 

Өвөл

 Хүйтэрч байнаа ойрдоо% сэгсийтэл чичрээд л ажилдаа ирдэг болсон байна.

Гэхдээ бас ноднингийн өвлийг бодвол гэр орон дулаахан, хань ижил гэртээ болохоор өнтэй давнаа л гэсэн байгаа. Ойрдоо ёстой блогоор тойрч гараагүй зөндөө уджээ гээл үү. 

Өглөө ажилдаа гүйгээд ирсэн чинь тог тасраад хэсэг хуруу хумсаа оролдож халти гиюүрэв, гэтэл өчигдөр Улаанбаатарт тог бас тасарсан юм дагуу даа. Манай эгч ойрдоо ажил ихтэй хажуугаар нь хагас бүтэнгүй сургалтанд суугаад олигтой ярьж чадахгүй байгаа, тэгээд бусад дүү нар ах нар маань бүгд бас зун болоод өөр өөрийн амьдралаа хөөгөөд ойрдоо ярилцаж суух завгүй болсон байна. 

Ээжийгээ амьд сэрүүн байхад ёстой Монголын сонингоор цатгалан амьдардаг байж, одоо гэтэл улам л холдоод байх юм. 

...I don't know if I am scared of dying

But I am scared of living too fast too slow

Regret, remorse, hold on, oh no, I have gotta go

There is no starting over and no new beginning, time races on

Just gotta keep on, keeping on...

Нээрээ л, хэт хурдан эсвэл хэт удаашралтай амьдрахаас л айжийна гэж дуу сонсоол суужийна өнөөдөр. 

Ажил яахав урагшлаад л, хааяа бас халти гутарч гомдоод л, заримдаа тэнгэрт дүүлээд л, эрс тэс амьдарч л явна гэхгүй юу. Нээх сонин содон үйл явдалгүй, ийш тийшээ хэссэн юмгүй гэтэл бас 6 сар нэлээн завгүй өнгөрч. Нэг вийкэндээр найзынх руу яваад төрсөн өдрийг нь тэмдэглээд ирсэн, дараагийнх нь вийкэндээр нэг монголжингоо үрсээ дагуулаад ойрхон хэсч явна гэхээр нь очиж цуг оройн хоол идэж хэсэг ярьж сууж байгаад ирсэн. гэх мэт. Ажлын нэг залуутай ойрдоо учраа ололцохгүй тог тог гэлцээд байгаа, гэхдээ мань хүн өөрөө жаахан алдаа гаргасан тэгээд тэрэндээ стресс ихтэй байгаа байх гээд бас уужуу сэтгэл гаргаастай.

Энд өвлийн тухай огтхон ч байхгүй байгааз, яг ингэдийн гарчигаа түрүүлээд өгчихөөр ингээд далийж яваад байдаг юм. Гэхдээ зүгээр ш дээ. Ер нь бол эндээ л олон долоон юмаа ярьж суухаас.