Өвөл

 Хүйтэрч байнаа ойрдоо% сэгсийтэл чичрээд л ажилдаа ирдэг болсон байна.

Гэхдээ бас ноднингийн өвлийг бодвол гэр орон дулаахан, хань ижил гэртээ болохоор өнтэй давнаа л гэсэн байгаа. Ойрдоо ёстой блогоор тойрч гараагүй зөндөө уджээ гээл үү. 

Өглөө ажилдаа гүйгээд ирсэн чинь тог тасраад хэсэг хуруу хумсаа оролдож халти гиюүрэв, гэтэл өчигдөр Улаанбаатарт тог бас тасарсан юм дагуу даа. Манай эгч ойрдоо ажил ихтэй хажуугаар нь хагас бүтэнгүй сургалтанд суугаад олигтой ярьж чадахгүй байгаа, тэгээд бусад дүү нар ах нар маань бүгд бас зун болоод өөр өөрийн амьдралаа хөөгөөд ойрдоо ярилцаж суух завгүй болсон байна. 

Ээжийгээ амьд сэрүүн байхад ёстой Монголын сонингоор цатгалан амьдардаг байж, одоо гэтэл улам л холдоод байх юм. 

...I don't know if I am scared of dying

But I am scared of living too fast too slow

Regret, remorse, hold on, oh no, I have gotta go

There is no starting over and no new beginning, time races on

Just gotta keep on, keeping on...

Нээрээ л, хэт хурдан эсвэл хэт удаашралтай амьдрахаас л айжийна гэж дуу сонсоол суужийна өнөөдөр. 

Ажил яахав урагшлаад л, хааяа бас халти гутарч гомдоод л, заримдаа тэнгэрт дүүлээд л, эрс тэс амьдарч л явна гэхгүй юу. Нээх сонин содон үйл явдалгүй, ийш тийшээ хэссэн юмгүй гэтэл бас 6 сар нэлээн завгүй өнгөрч. Нэг вийкэндээр найзынх руу яваад төрсөн өдрийг нь тэмдэглээд ирсэн, дараагийнх нь вийкэндээр нэг монголжингоо үрсээ дагуулаад ойрхон хэсч явна гэхээр нь очиж цуг оройн хоол идэж хэсэг ярьж сууж байгаад ирсэн. гэх мэт. Ажлын нэг залуутай ойрдоо учраа ололцохгүй тог тог гэлцээд байгаа, гэхдээ мань хүн өөрөө жаахан алдаа гаргасан тэгээд тэрэндээ стресс ихтэй байгаа байх гээд бас уужуу сэтгэл гаргаастай.

Энд өвлийн тухай огтхон ч байхгүй байгааз, яг ингэдийн гарчигаа түрүүлээд өгчихөөр ингээд далийж яваад байдаг юм. Гэхдээ зүгээр ш дээ. Ер нь бол эндээ л олон долоон юмаа ярьж суухаас.