Thursday 26 October 2017

Өнөөдөр би уйлмаар...

Уйлмаар өдөр байна өө. Ойрд жаахан стресстэй, түрүүн нэг инженертэйгээ ярьж байгаад арай л дэлбэрцэнгүй.


Уйлж кайф авмаар өдөр байна. Орой гэртээ харьж байгаад Сувдан эрэгийг эсвэл Үүрд дурсагдах зам хоёрын аль нэгийг үзэж уйлнаа.


Ий ийийий

Явсан газрын сонин

Энэ уг нь салаад байх ёстой байсийн. Тэгсэн баахан чиипс цуг ирсэн.







Tuesday 24 October 2017

Ганцаараа

Би гэдэг хүн сүүлийн 6 жил ганцаараа амьдарсаар сурч байнаа.
Манай шархүү чинь нисэж яваад нисэж ирдэг (fly out fly in ) ажил хийдэг юм. Тийм болохоор би гэдэг хүн 3 долоо хоног торойгоод л хоцорно шүү дээ.


Тийм болохоор ганцаараа байж сурах бас хэрхэн ганцаараа байх урлагт суралцах вэ гэдэг чинь том асуудал байсаар ирсэн байна.


Бидний монголчууд чинь гэр бүлсэг хүмүүс шүү дээ, одоо ч гэсэн аав ээжтэйгээ амьдраад л нэг гэртээ тоонон дороо ор газар гээд бүгдээр зулаад л унтчихдаг, тэгээд манайх чинь 4үүлээ болохоор, сургууль соёлоо төгсөж ид бужигнаж байх үедээ нэг гэртээ бужигналдаж өссөн болохоор анхандаа их депрессддэг байлаа. Ганцаараа үлдчээд хийх юм олдохгүй өөрийгөө яахаа мэдэхгүй үе байсан шүү. Уурхайн ажлын өдөр урт тулдаа л галзууралгүй шиг болоод ирсэн байх нь.

Ум сайн амгалан болтугай

Сайн мэдэхгүй ээ таныг би...
Эгчийн минь ангийн хөвгүүн, их л буурьтай сайхан залуу байсныг тань мэднэ. Цэл залуухан насандаа хийх дуртай зүйлээ хийж яваад бурханы орон луу нисэн оджээ та.
Сайн төрлийг олж эх орондоо эргэн төрөөрэй.


Ум сайн амгалан болтугай...

Monday 23 October 2017

Ажлынхан ирээдээ

Ажлынхан манайхаар ирээдээ...
Шархүү минь өдөржин гал тогоонд бужигнаж хоол унд бэлдэж би хажуугаар нь олон үглэж яваад хэдэн хуушуур хайрч тавиад л бэлтгэл ажил дуусав.


Миний шархүү чинь төрөлхийн авъяастай юм аа хоол унданд, амттан шимттэн хүртэл өөрөө хийнэ шүү дээ. Би харин хуушуурын цагаа хойшлуулаад удаад зураг хөрөг ч авч амжаагүй байна. Бид хоёр тэгээд баахан юм бэлдсээн, тэгсэн одоо хөргөгчөөр дүүрэн үлдсэн хоол чихэр зууш, би л одоо дараагийн нэг сарын хугацаанд идэж дуусгахаас... Хаха.

Sunday 15 October 2017

Түлхүүрийн оосор хэнийх вэ...

Өглөө түлхүүрээ хараад сууж байснаа, би хэзээнээс гоё гоё түлхүүрийн оосор цуглуулахаа болио вэ, яагаад түлхүүрээ гангалахаа болилоо гэж бодлоо.


Нас явж намба суусаных юм боловуу. Уг нь Эйфэлийн цамхаг эсвэл хөөрхөр цагаан туулай гэх мэт их л ганган явдаг байж.


Одоо Яг байгаа байдал маань энэ,:


Та нарын түлхүүрийн оосорыг харая л даа...



Хуушуур

За түрүүний хагас бүтнээр ганганаас ганган хоол хийж идээдээ...


Ууршсан оч шиг үсчүүлж, шажигнүүлж, тогооны таган бамбайгаар зэвсэглэж, хоолны хутгуураар дайралт хийсээрээн байгаад за ямар ч байсан түүхийрүүлэлгүй гэхдээ түлэнхийдүү, амталсан тахианы махаар хийсэн бондгор хөөрхөн хуушуур хийж идлээ...


Би тэрүү жил нэг хоёрдугаар гурилаар аминдаа л эрүүл хуушуур хийхгээд хийсэн чинь гурил нь нэг тийм түүхий царайтай болсон юм. Тэрнээс хойш хоёрдугаар гурилыг арай цайвартай холиод өндөг жаахан оливын тостой зуурахаар ийм гоё шаргал болдог юм байна гэж мэдэж аваад бөөн баяр.


Өнөөдөр өглөө гэрээсээ ирсэн хүн чинь орж ирээд аяга цай уугаадая гэсэн аягаа мартжээ.
За тэгвэл аяга овъёос идьюүү гэтэл халбага сэрээгээ мартжээ.
Тэгээ яах учраа олохгүй админы хүүхнүүд дээр очиж цаасан аяга эргүүлдэв.

Цаасан аягаа аваад зүгээр гарахгүй бас хэдэн үг хөөрөлдөв. Одоо тэгээд ойрын үед амтай болгон л за хуримын план хэр явж байна л гэхийн. Би ч өө дажгүй шүү л гэх юм. Намайг тайван байнаа л гээд гайхаад байх юм. Би тэгээд заримдаа би одоо паанигтах ёстой байтал паанигтахгүй дүф царайлж явж байж болжээнүү гээд эргэлзэх ч шиг.

Гэснээс урд шөнө унтаж чадаагүй ээ. Заримдаа ингээд ертөнцийн бүх болох болохгүй бүхнийг эргэцүүлээд эргүүтээд өөртөө лай хурааж нойроо хөөж явуулаад үүрээр босч гарч ирэх гэж чухам л дайн боллоо.

Одоо тун их ядарсан байна. Хажуугаар нь өчигдөр хийсэн хэдэн дасгал туухайгаа арай хүнддүүлсэн үү гарыг минь нуль хөндүүр болгоод орхиж...

За ажлаа хийе дээ. Нойроо сэргээх гэж бас хуушуур идмээр санагдаад ийшээ орж ирсэн байхгүй юу...

Tuesday 10 October 2017

Гитар тоглож сураяаа


За жинхэнээсээ гитар тоглож сураяаа.

10 Жилд байхад манай ангид нэг тийм "бээд бой" байлаа. Миний анхны хайр гээлүү.

Мангар царайлаг, сахилгагүй, ер нь л хэнэггүй, тамхи татаж архи уудаг, олон ч охидуудын зүрхэнд цохилсон нэг тийм онцгой хөвгүүн байсан юм. 8-р ангид ордог жил мань хүн манай орцонд ирж гитараа тоглож дуугаа дуулдаг боллоо, би ч анхны хайрандаа нам уяраастай, зүрх догдлоостой шүтэн бишрээстэй.

За тэгээд охид л болсон хойно, манай ангийнхан бас тэр сургаар нэг нэг болсон болоогүй гитар чирч ирээд л заалгана гитар тоглож сурна гээд өдөр шөнөгүй гитар балбаж суудаг болсон сон.

Би яаж дутах вээ. Гитараа чирээд л гүйдэг байлаа.

Харин сүүлийн 5 жил ёстой гартаа гитар барьж суугаагүй өнгөрчээ. Тэгээд өнөөдрөөс эхлээд гитар тоглож сурмаар байна гэж гэнэт бодогдоод гитарын дугуйланд бүртгүүллээ.

30 минутын сургалт нь 35$ гэнээ. Эхний ээлжинд очиж суугаад үзье. Ганцаарчилсан сургалт болохоор үнэтэй байна. Бас жаахан ноот сурч аваад гитараа авчихвал өөрөө нүдээд байхад болно л доо. Юүтюүб гэж нэг сайхан газар байна шүү дээ.

За тэгээд амжилт!

Sunday 8 October 2017

Үүл

Үүлэн дунд хөвөх мэт онгоцоор аялж хаа нэгтээ зочилмоор...
Төлөвлөж, догдолж хүлээж, бөөн бөөн баяр хөөр болж нэг тийшээ нисэх тэр л өглөөг тэсэн ядан хүлээсээр угтан золгоод өндөрт нисэнгээ хамраа цонхонд нааж үүлтэй цуг хөвмөөөр...


Дээшээ харж хэвтээд үүлээр төрөл бүрийн дүрс зурмаар...
Дэггүйхэн балчир насандаа буцан очиж үүлэн хонь тоолж, дэргэдэх цэцэгсээ зулгаан салаалан сүлжсэн үснийхээ үзүүрээр түүний хүзүүг гижигдэн гэмгүй цагаахнаар аальгүйтмээр...


Үүл хага яран цахилах цахилгаанаас сүрдсэндээ хана цууртал хашгирмаар...
Багад минь эмээгийн үеийн эмээнүүд манай цуглараад зуухаа тойрон сууцгааж цахилгаан цахих бүрт уулга алдан чангаар хашгиралдах. Учир нь их дуу чимээнээс тэнгэр хол буудаг гэж намайг тайтгаруулах....


Үүлшиж, дуншсан намрын борооноор банштай цай оочлонгоо аавын үнэртэй дээлэнд хучигдаж гэрийн хаяагаар шаагих бороон дуслыг тоолж хэвтмээр...
Аавын минь гоё үнэр, ээжийн минь аагтай цайны амт, эмээгийн гэрийн дээврийг тасралтгүй тогшин намайг бүүвээлэх тэр л бороо уулын тэхий дундуур хөшиглөсөн сэглэгэр саарал үүлнээс шиврэн намайг бүүвэйлэх тэр л намартаа буцан очих сон...


Үүл бид хоср, өсөх жаахан наснаас минь л үерхэж дээ...

Monday 2 October 2017

Арван сар айлчиллаа...

Арван сар айлчлан иржээ. Гарчиг яг л арван сар хаа нэгтээ айлчилсан мэт сонсогдож байна уу?
Уг нь бол аравдугаар сар гарлаа гэдэг утга агуулж байгаа байх нь.


Манай энд өдөр уртсаад л, хаврын хавсарга тавиад л би нь элсээ идэж салхинд хөөгдөж бороонд норж гүйсээр өнөөдөр нэг тэнгэр нар хоёртой таарав.


Сая хагассайн өдөр орчлонд шинээр мэндэлсэн цэнхэр нүдтэй шаргал үстэй, тэврүүлээд л байж байвал уйлдаггүй тайван охинтой очиж танилцаад ирлээ.


Ээж нь Турк аав нь Англи, ээж нь 1,50 м аав 2м өндөртэй, ёстой л зэрэгцүүлээд харахад эрс тэс тэр хос хорвоод хөөрхөн охиноо авчраад сар гаруй болж байгаа юм.


Би бас жаахан хүлээж байгаад очиж байгаа нь тэр, ээж нь энд ганцаараа ирээд эндэээ хүнтэй танилцаад ингээд гэр бүл болоод бүл нэмж байгаа бөгөөд Түүний гэрийнхэн бүгд Туркдаа байдаг юм.


Үнэхээр зоригтой бүсгүй байгааз, би бол чадахгүй  байхаа, эс бол нохой хамартаа хүрэхээр усч гэгчээр болох боловуу?


Ингээд хагас бүтэн сайн өдрийг дараагийн хүүхэд, хүүхдийн гэдэсний хий, хөх саах, хүүхдийн хувцас, энэ улсад шинэ хүн төрөхөд ямар дэмжлэг үзүүлдэг, хүүхдүүдийг эмнэлэг болон нийгмийн ажилтнуудын зүгээс хэрхэн харж халамжилдаг, хүүхдээ гаргасан ээжүүдийн кофе клуб болон түүний үйл ажиллагаа, хүүхэд гаргасаны дараа хэрхэн буцаж биеийн жингээ хэвэнд нь авчрах, гэдэсний язралт болон хөхний толгойн гэмтэл, калори ихтэй бас эрүүл хэрхэн хооллох аппетитны өөрчлөлт гэсэн зүйлсээр өрнөв.


Наашаа буцахын өмнө ээж охин бид гурав кафед өдрийн цай уухаар орсон боловч охин гэнэт ааш гаргаж уйлж эхэлсэн тул өдрийн хоолоо бараг үлдээгээд яаран сандран гарлаа. Гадаа гарч ирээд харин чимээгүй болсон тул би буцаж орж үлдсэн хоолоо савлуулж аваад гэрийн зүг буцсан даа тэр хоёр маань.


Нялх хүүхдийн үнэр, тэвэрч байхад мэдрэх тэр мэдрэмж...

Коммент орохгүй юм

 Коммент бичих санаатай зөндөө оролдов, орохгүй юм юуных вэ? Тэжээвэр амьтад чинь тэгээд байнга гэртээ хайрлаад л эрхлээд л бас намайг аргад...